Tuimelaars zijn speelse, nieuwsgierige dieren. Zafar vond het blijkbaar leuk om met schepen mee te zwemmen en verbleef graag in havens. Met het Nederlandse zeilschip de Tres Hombres was hij, via de sluizen van IJmuiden, door het Noordzeekanaal, in de haven van Amsterdam terecht gekomen. Met vereende krachten is hij vervolgens terug naar zee geleid. De redders konden even opgelucht adem halen, maar helaas wachtte hen een grote teleurstelling: het dier spoelde enkele dagen later dood aan op het strand van Wijk aan Zee.
Bij de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht is onderzocht waaraan Zafar is overleden. Aan zijn verwondingen concluderen de onderzoekers dat hij een aanvaring met een schip moet hebben gehad. Aan het kadaver ontbrak de staart. Vermoedelijk is dat veroorzaakt doordat na zijn dood zijn staart door een scheepsschroef is geamputeerd.
Bij strandingen van walvissen wordt altijd nagegaan of er een natuurmuseum belangstelling heeft voor het skelet, waarbij Naturalis als eerste wordt gebeld. In goed overleg tussen Naturalis en Ecomare is besloten dat Naturalis eigenaar wordt van het skelet, maar het in permanente bruikleen geeft aan Ecomare. De twee musea delen de kosten voor de preparatie. Op termijn zal het tuimelaar-skelet in de Walviszaal van Ecomare komen te hangen.