TEXEL - Het was vaker voorgekomen dat de gezenderde zeehond Snow White een tijd lang buiten bereik van een ontvanger was, maar inmiddels is zeker dat de zender, na vijf maanden, is afgevallen. Het laatste signaal dateert namelijk van 29 juni. De witte zeehond Snow White, die bij Ecomare was opgevangen, zwom sinds 15 januari met de zender in zee. Het apparaatje verzamelde in die tijd een schat aan gegevens voor onderzoeker Sophie Brasseur over de tochten en het gedrag van de zeehond.

Snow White was een bijzondere opvangzeehond, vanwege zijn gebrek aan pigment. Omdat er nog wel enige tekening zichtbaar was in zijn vacht, is hij strikt genomen geen echte albino. Zijn gebrek aan kleur was echter niet de reden dat hij in oktober 2019 bij Ecomare werd opgevangen. Hij had een flinke longworminfectie en meerdere wondjes. In januari van dit jaar was hij hersteld en in staat om zijn zelfstandige leven weer op te pakken.

De opvangcentra willen heel graag weten hoe het gaat met zeehonden die in de opvang zijn hersteld van een longworminfectie. Zeehondenonderzoekers zijn op hun beurt geïnteresseerd in hoe jonge zeehonden hun omgeving leren kennen. Opgevangen jonge zeehonden, die weinig ervaring hebben in het wild, kunnen ons helpen te begrijpen hoe de dieren zich aan hun omgeving aanpassen. Door jonge, van een longworminfectie herstelde opvangzeehonden te zenderen voor ze teruggaan naar zee, kan op beide bovenstaande vragen antwoorden worden gevonden. Snow White was de eerste deelnemer van dit project.

Dankzij de zender was ruim vijf maanden lang bekend wat Snow White deed en waar hij was. De zender verzamelt een heel scala aan gegevens, gekoppeld aan datum en tijd. Als de zeehond in de buurt van een GSM-mast komt, worden de gegevens verzonden. Deze data, zoals duikgedrag, route, afgelegde afstand, rust- en foerageergedrag en watertemperatuur, worden allemaal bijgehouden door Sophie Brasseur en haar collega’s van Wageningen Marine Research.

Wie belangstelling had voor het project, kon Snow White op de website van Ecomare volgen. Elke week werd daar een update geplaatst, met een kaartje waarop de zwerftochten van de zeehond te zien waren. Het werd de onderzoekers duidelijk dat, zeker in het begin, Snow White geen vast foerageergebied of ligplaats had. Hij zwom aanvankelijk de hele kustzone door en was zelfs geregeld langs de kust van Noord-Holland te vinden, tot aan IJmuiden aan toe. Hoewel zijn zwemgedrag aan het einde van de zender periode een duidelijker patroon leek te krijgen, is nog niet zeker of het dier echt zijn “stekkie” had gevonden.

Dat Snow White de zender zou verliezen, was voorzien. Het apparaat is op de haren geplakt en valt bij de verharing af. Gewone zeehonden verharen in de zomer. Op de zender staan de gegevens van de afzender. Wie hem vindt of opvist, kan dat melden.

Snow White was de eerste zeehond die, hersteld van een longworminfectie, een zender meekreeg bij zijn terugkeer naar zee. De hoop is dat dit in de toekomst bij meer opvangzeehonden gebeurt. Daarmee kan volgens de onderzoekers ook worden gezien of Snow White zich uniek of juist gewoon gedroeg. Ecomare is graag bereid aan dit onderzoek mee te werken.