Het eipakket was gevonden door Sytske Dijksen. De moederinktvis had de eieren bevestigd aan netmateriaal, pluis, dat in zee dreef. In dit zwerfvuil zaten nog verschillende andere kleine zeedieren verstrikt. Sytske bracht het geheel naar Ecomare. Daar zijn de dieren uit het zwerfvuil bevrijd en zijn de eieren in een quarantaine-aquarium geplaatst.
Het was vooraf niet zeker of de eieren nog levensvatbaar waren, dus het enthousiasme was groot toen er een zeekat uitkwam. De dierverzorgers van Ecomare kijken dagelijks of er nieuwe eieren zijn uitgekomen, maar tot nu toe is het bij eentje gebleven. Mochten er meer uitkomen, dan gaan ook zij zo snel mogelijk terug naar zee.
Dierverzorger Jarco Havermans heeft de kleine zeekat losgelaten in de haven van het NIOZ. Deze haven ligt aan het Marsdiep, dichtbij de Noordzee waarin zeekatten overwinteren, en in rustiger water dan aan de Noordzeekant van het eiland. Normaal gesproken komen zeekatten eerder in het jaar uit het ei. Vermoedelijk gaat het hier om een extra leg. Dat dit gebeurt heeft vermoedelijk te maken met de klimaatverandering, waardoor het zeewater warmer en langer warm is.